Sancısını küçümseyen bir kadın,
Zavallı bir mum aleviyken,
Firavun ateşine uyandım.
Bağrımda Nevruzlar kutlandı.
Hikayesinin son sayfasını koparmış,
Başlangıçlara borçlu bir kadın,
Acımasız bir düş katiliyken
Yağlı urganlara dolandım.
Şiir, dünyaya bakış açım.Ve dünyadan uzaklaşışım. Şiir benim sırrım, sadece benim gördüklerim.Kelimeler, benim parçalarım.şiirlerim dağınık parçalarımdan birleştirdiğim yapboz.Yaptıkça kendimi keşfediyorum; ve kendime bile itiraf edemediğim bozguna uğrayışlarımı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder