Ellerini bir kez tutamadım
Onlar vedalar için yaratılmış
Gözlerine bir kez bakamadım
Başkalarına ışıldarmış
Nefesimi unutturan bir kokun vardır
Bir kez bile alamadım
Gözlerimi kapatıp göğsüne yaslamadım başımı
Bize adam akıllı bir veda bile yazamadım
Rüyamda yasladın başını dizime
Senin buruk için,belli yüzünden
Bense kabullenmiş çaresizliği
Sustuk bir merdiven başında
Veda ettiğimi biliyordum sana
Uyandım gözlerim yaşlı
Vedan da rüya aşkın da
Senin adın dilime değdiğinden beri
Zorla bile söylemedi başka isimleri
Kaçmaya çalıştıkça kavrulduğum
İçime öyle dikenli çiçekler ektin ki
Sulamasam öldürdüm diye suçladım kendimi
Suladıkça büyüyüp öldürdüler yüreğimi
Başkasının yazdığı o mektupları
İsterse koynunda sakla şimdi
Mührü açılmamış bir sevdan kaldı
Yetim bıraktığın şiirler kaldı
Bilmez miyim her zerremi özlediğini
Aklın kaldı
Yarım kaldı
"Burası dünya.
YanıtlaSilBurada işler hep yarım kalır."
sözünü anımsattınız...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilYarım kalan bir hikaye yoktur aslında, o hikaye çoktan bitmiştir. Sonu kabullenemeyen okuyucu.
YanıtlaSil