Olmasaydın,
Olmazdı yokluğunun varlığı şimdi
Kör olmazdım maviye, yeşile
Küsmezdim denize
Ev sayardım ormanın derinliğini.
Gülmeseydim öyle içten
Hep aynı gülüyorum zannederdim.
Bilmeseydim gelişini hiç
Yarım yamalak uykulardan uyanmazdım
Dinlemezdim adım seslerini
Doldurmasaydın hikayemde ki boşlukları
Dolmazdı gözlerim boşluklara dalıp dalıp
Bilmezdim şimdi bende ki eksikliği
Eksilirdi kalabalıkların kimsesizliği
Hafifletmeseydin yalnızlığın yükünü
Kalmazdım böyle yapayalnız
Sarmasaydın öyle sıkıca
Geceler sarmazdı dört bir yanımı
Tutmasaydın ellerimi
En azından kırılmazdı kolum kanadım
Esirgeseydin üç beş yalan cümleni
Esiri olmazdım inanmadığım sevginin
Görmeseydin zayıflıklarımı
Ve incitmeseydin kırgınlığımdan
Güçlü bilirdim kendimi
Kırmasaydın ilk baharımda dalımdan
Korkup titremezdim kışın ayazından
Birkaç kardelen takardım saçlarıma
Kışı bahar ederdim kana kana
Aşmasaydın var bildiğim mesafeleri
iki adım ötesi uzak olmazdı belki
Sır gibi vermeseydin ellerime sevgini
Açık açık ağlardım gözlerimi
Ansızın yağmasaydın çölüme
Yeşermez sanardım içimde çiçekler
Aramazdım bulutları, bakmazdım gökyüzüne
Mırıldanmasaydın o şarkıları
Belki unutmaya mecalim kalırdı
Kalbime mıhladığın sancıyı
Sarılmasaydın öyle sıkıca
Sarmazdım başıma bu derdi
Çepeçevre sarmasaydın kaçışlarımı
Teslim olmazdım duvarsız zindanlarına
Bir gece ansızın kalbin mi durdu?
Olamadım bulanık sularının evi, yurdu
Sahiplendiğim ne varsa bize dair
Her geceyi yüzüme vurdu,
Her saati yüzüme vurdu,
Her gece senden dem vurdu.
MAİDE ÇÜRÜK